خانه ام ابری است

خانه ام ابری است

یکسره روی زمین ابری است با آن

از فراز گردنه ، خرد و خراب و مست باد می پیچد

یکسره دنیا خراب از اوست

و حواس من .

آن نی زن ، که تو را آوای نی برده است دور از ره ، کجایی ؟

خانه ام ابری است اما

ابر بارانش گرفته است

در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم ،

من به روی آفتابم

می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

و به ره ، نی زن که دایم می نوازد نی ، در این دنیای ابر اندود

راه خود را دارد اندر پیش

شعرازنیما